صبح آزادی

م. ساقی

«به کارگران و دانشجویان مبارز»



به شادی شب سحر کردم بنام صبح آزادی
شراب عشق نوشیدم زجام صبح آزادی

به میدان آمدم شادان غزلخوانان و پاکوبان
لب خورشید بوسیدم زبام صبح آزادی

زمرغان چمن آری سرودی نو زبَر کردم
به گوش شهر سر دادم ؛ پیام صبح آزادی

بسر شوری دگر دارم بلب شعری دگر خوانم
به سینه گوهری دیگر کلام صبح آزادی

دل و جانی جوان دارم به سر تاج نهان دارم
امیدی بیکران دارم مرام صبح آزادی

نه در اندیشه ی نامم ، نه زنجیری ِ زلف یار
همان مرغ ِ سبکبالم بدام صبح آزادی

چو طوفانم به صحراها چنان موجم به دریاها
بسان آذرخشم من بشام صبح آزادی

صفای چشمه سارانم پر از خورشید تابانم
نسیم نوبهارانم پیام صبح آزادی

به میدانها شهیدانم به زندانها اسیرانم
خروش خلق ایرانم ، قیام صبح آزادی

مسلمانان عالم را، مقدس شرع و پیغمبر
من امّا پاس می دارم مقام صبح آزادی

برو ای شیخ دیوانه ، نه در مسجد نه در کعبه
نخواهی یافت سرداری چو مام صبح آزادی

بهاران را خزان کردی ستم ها بر وطن کردی
نه بر خاص آمدت رحمی نه عام صبح آزادی

بریدی دست و پای ما شکستی استخوان ما
به زهری تلخ آلودی طعام صبح آزادی

برآید چون نفیر خلق ز کوی و برزن میهن
گریزت نیست می دانم ز سام صبح آزادی

چنان بر سنگ می کوبیم سیاهِ شیشه ی عمرت
مگر زینسان رها سازی لگام صبح آزادی

براندازیم بنیادت، سحر چون بال و پَر گیرد
جهان گستر شود آری ؛ نظام صبح آزادی

مُزَوّر پاسدارانت بدست داد بسپاریم
و یا از خویش می رانیم بنام صبح ازادی

سخن کوتاه کن "ساقی" که در فردای پیروزی
خدای مردمان باشد امام صبح آزادی