جایزه ادبی گنکور به یک نویسنده افغان رسید
عتيق رحيمی، نويسنده افغان، جايزه گنکور، مهم ترين جايزه ادبی فرانسه، را در سال ۲۰۰۸ از آن خود کرد.
عتيق رحيمی که پيش از اين با رمان «خاک و خاکستر» به شهرت رسيده بود، روز دوشنبه (۲۰ آبان) برای رمان «سنگ صبور» جايزه گنکور را تصاحب کرد.
برنده اين جايزه که مخصوص ادبيات فرانسوی زبان است، معمولا هر سال در ماه اکتبر و يا نوامبر اعلام می شود . پيش از اين، جايزه ادبی گنکور به نويسندگانی چون مارسل پروست، سيمون دوبووار، رومن گاری و مارگریت دوراس تعلق گرفته است.
رمان «سنگ صبور» که به زندگی غم انگيز زنان افغان می پردازد، اولين رمان اين نويسنده ۴۶ ساله افغان است که به زبان فرانسوی منتشر شده است.
عتيق رحيمی که در فرانسه اقامت دارد، پيش از اين آثار خود را به زبان فارسی به رشته تحرير در آورده است.
او که در سال ۱۹۶۲ در کابل، پايتخت افغانستان به دنيا آمد در دهه ۱۹۸۰ و در بحبوحه درگيری های داخلی در اين کشور به پاکستان گريخت و در نهايت از کشور فرانسه پناهندگی سياسی گرفت.
اين نويسنده افغان که در فرانسه در رشته سينما تحصيل کرده است، سه سال پيش بر اساس رمان «خاک و خاکستر» خود فيلمی نيز به همين نام ساخت. فيلمنامه اين فيلم را کامبوزيا پرتوی، فيلمنامه نويس مطرح ايرانی نوشته است.
رمان «سنگ صبور» داستان زندگی يک زن افغان است که شوهرش بر اثر اصابت گلوله دچار ضايعه مغزی شده است. زن در عين حال که از شوهرش پرستاری می کند، خشمگين از جنگ و قربانيان آن است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، رمان سنگ صبور «موجز، شاعرانه و همراه با هزار رويا، ترس و کابوس» است و «اعترافات يک زن افغان برای رهايی از ستمگری جامعه و مذهب» را به تصوير می کشد. پيش از اعلام نتايج ، کارشناسان ادبی احتمال می دادند «ژان ماری بلادو روبله » نويسنده فرانسوی برای رمان «جايی که ببرها خانه دارند» جايزه گنکور ۲۰۰۸ را دریافت کند.
گنکور پاداش نقدی ندارد و تنها به نشانه يادبود چکی به مبلغ ده يورو به نويسنده برنده اهدا می شود.
عتيق رحيمی در سال ۱۳۸۲ به خاطر کتاب «خاک و خاکستر» خود جايزه ادبی «يلدا» را در ايران به خود اختصاص داد.
جايزه ادبی «يلدا» در سال های گذشته به بهترين مجموعه داستان و رمان نويسندگان ايرانی و نويسندگانی که به زبان فارسی می نويسند تعلق می گرفت. اين جايزه در سال های اخير برگزار نشده است.
از ديگر آثار عتیق رحیمی می توان به «هزار خانه خواب و اختناق» اشاره کرد.
عتيق رحيمی، نويسنده افغان، جايزه گنکور، مهم ترين جايزه ادبی فرانسه، را در سال ۲۰۰۸ از آن خود کرد.
عتيق رحيمی که پيش از اين با رمان «خاک و خاکستر» به شهرت رسيده بود، روز دوشنبه (۲۰ آبان) برای رمان «سنگ صبور» جايزه گنکور را تصاحب کرد.
برنده اين جايزه که مخصوص ادبيات فرانسوی زبان است، معمولا هر سال در ماه اکتبر و يا نوامبر اعلام می شود . پيش از اين، جايزه ادبی گنکور به نويسندگانی چون مارسل پروست، سيمون دوبووار، رومن گاری و مارگریت دوراس تعلق گرفته است.
رمان «سنگ صبور» که به زندگی غم انگيز زنان افغان می پردازد، اولين رمان اين نويسنده ۴۶ ساله افغان است که به زبان فرانسوی منتشر شده است.
عتيق رحيمی که در فرانسه اقامت دارد، پيش از اين آثار خود را به زبان فارسی به رشته تحرير در آورده است.
او که در سال ۱۹۶۲ در کابل، پايتخت افغانستان به دنيا آمد در دهه ۱۹۸۰ و در بحبوحه درگيری های داخلی در اين کشور به پاکستان گريخت و در نهايت از کشور فرانسه پناهندگی سياسی گرفت.
اين نويسنده افغان که در فرانسه در رشته سينما تحصيل کرده است، سه سال پيش بر اساس رمان «خاک و خاکستر» خود فيلمی نيز به همين نام ساخت. فيلمنامه اين فيلم را کامبوزيا پرتوی، فيلمنامه نويس مطرح ايرانی نوشته است.
رمان «سنگ صبور» داستان زندگی يک زن افغان است که شوهرش بر اثر اصابت گلوله دچار ضايعه مغزی شده است. زن در عين حال که از شوهرش پرستاری می کند، خشمگين از جنگ و قربانيان آن است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، رمان سنگ صبور «موجز، شاعرانه و همراه با هزار رويا، ترس و کابوس» است و «اعترافات يک زن افغان برای رهايی از ستمگری جامعه و مذهب» را به تصوير می کشد. پيش از اعلام نتايج ، کارشناسان ادبی احتمال می دادند «ژان ماری بلادو روبله » نويسنده فرانسوی برای رمان «جايی که ببرها خانه دارند» جايزه گنکور ۲۰۰۸ را دریافت کند.
گنکور پاداش نقدی ندارد و تنها به نشانه يادبود چکی به مبلغ ده يورو به نويسنده برنده اهدا می شود.
عتيق رحيمی در سال ۱۳۸۲ به خاطر کتاب «خاک و خاکستر» خود جايزه ادبی «يلدا» را در ايران به خود اختصاص داد.
جايزه ادبی «يلدا» در سال های گذشته به بهترين مجموعه داستان و رمان نويسندگان ايرانی و نويسندگانی که به زبان فارسی می نويسند تعلق می گرفت. اين جايزه در سال های اخير برگزار نشده است.
از ديگر آثار عتیق رحیمی می توان به «هزار خانه خواب و اختناق» اشاره کرد.
No comments:
Post a Comment